Las War'Shewa

[Oczy ma normalne, źrenice tylko ciemne xd]

Zaczynał się niecierpliwić i zastanawiać, kiedy w końcu skończy. Węgiel to jeden kolor, więc szkic nie powinien jej zabrać tyle czasu! Cóż, pewnie marna z niej artystka. Demon czuł, że jeszcze chwila, a nie wytrzyma tego bezruchu i zacznie gadać.

[na avie ja tam więcej czarnego widzę... za bardzo się czepiasz! ;d]

I twarz była gotowa. Jednak zostało jeszcze trochę wolnego miejsca, które też trzebaby zapełnić... Jedyną rzeczą, jaką teraz mogła dorysować, był tors Kjella. Zerknęła na niego widząc, że już się niecierpliwi.
- Już możesz mówić.
Zachichotała i teraz, prawie już z pamięci, naszkicowała szybko jego szyję, to, co miał na sobie i zarys mięśni. Żeby dłużej nie przetrzymywać demona w bezruchu, szybko wycieniowała te elementy i się podpisała w rogu.
- Gotowe.

[Bo ciemno i grzywka dodatkowo zacienia!]

- No nareszcie - westchnął, po czym pochylił się, zaglądając na kartkę. - Takie sobie - skwitował po chwili, szczerząc się i na powrót opierając o drzewo. - Poćwicz jeszcze.

- A co ja robię? Takie rysowanie to moje ćwiczenia.
Pokazała mu język i zwinęła kartkę w rulonik. Dźgnęła go nim w pierś.
- Chcesz ten rysunek, czy mam sobie wziąć?

- Wezmę, wezmę, w piecu sobie napalę - zabrał jej kartkę i pomachał przed nosem, po czym schował do kieszeni. - A nie za wygodnie ci czasem? - zapytał po chwili, wiercąc się lekko.

+ 20pd ;d

- Nie. I nie wierć się!- teraz to ona go trochę poupomina- jak spadnę to ty też.
Znowu pokazała mu język i przytrzymała się jeko boków, aby nie stracić równowagi, gdy ten się wiercił.

[co tak dużo tych pd xd]

[Za jednorazowe zlecenie max +20 pd;d]

- Ja nie spadnę, ty owszem - oznajmił spokojnie, przymykając oczy i podkładając ręce pod kark. O upadek się nie obawiał, refleks miał niezły, to i zdąży się gałęzi złapać. - Język chowaj - upomniał ją.

- Czemu mam schować? Lubię go pokazywać.
Ledwo się powstrzymała, żeby nie wytknąć go znowu. Na wszelki wypadek wolała nie ryzykować, bo kto wie... może chłopak by go jej odciął? Chyba nie, wtedy nie miałby z kim rozmawiać- wcześniej mówiłeś do innego- splotła ręce pod biustem.

- Tak gadałem, żebyś tyłek usadziła, bo mi niewygodnie było, ot co - wzruszył ramionami i otworzył jedno oko, by na nią spojrzeć. Zmilczał uwagę o języku, co jej będzie tłumaczył, że po prostu nie lubi czegoś takiego. Ona pewnie na złość zaczęłaby ten ozór wywalać non stop.

Prychnęła odwracając głowę w bok. Co jak co, ale demonów to jednak ona nigdy nie zrozumie. Nawet gdyby próbowała nie wiadomo jak bardzo.
Upadła zadarła głowę do góry i spojrzała w ciemne niebo. Naburmuszyła się widząc, że znowu nie ma ani jednej gwiazdy... nie lubiła nocnych zachmurzeń.

- No i co taka obrażona na cały świat, hm? - otworzył i drugie oko i patrzył na nią uważnie. Może na niego taka zła? Może sobie pójdzie i odciąży jego biedne nogi?

- Nie obrażona, i nie na cały świat. Tylko na niebo.
Szybko zakryła usta dłonią i zwiewnęła.
- Na mnie czas- wymruczała przeciągając się leniwie i rozłożyła skrzydła. Wzniosła się do lotu, zmniejszając ciężar na jego nogach- do zobaczenia- pokazała mu ostatni raz język i odleciała.

- Uhm - mruknął i zamknął oczy. Ach, spokój. Rozłożył się wygodnie, krzyżując nogi, i zapadł w drzemkę.

Obudził się, przetarł oczy, ziewnął, przeciągnął, chrapnął i znikł.

Szła powoli, ale strasznie nie równo, co jakiś czas robią duży krok, za chwilkę znów zwalniała swoje ruchu. Westchnęła głęboko widząc przed sobą wysokie drzewo, na które chętnie by się wspięła, ale jakoś nie miała na to siły. Oparła się, więc tylko o nie plecami i pochyliła lekko drogę ku ziemi spoglądając na zieleniejącą już trawę.

Rozejrzała się wokół unosząc swą twarz, chyba za długo się tu zasiedziała. Powinna wrócić do domu i się przespać. Do matki. Wzięła głęboki oddech i powoli wypuściła powietrze odrywając plecy od drzewa. Spojrzała na nie ostatni raz i opuściła teren lasu.

Przyszedł. Mruknął coś rozpaczając nad herbatą i posadził swoje cztery litery na ziemi.

Akurat przelatywał w pobliżu, gdy nagle zobaczył zwierzołaka w dole. Cóż, przynajmniej wypadałoby się przywitać. Wylądował obok Dulca i usiadł po turecku.
- Cześć.

-Hej
Uśmiechnął się promiennie do niego. Trzeba się zająć czymkolwiek byle by nie myśleć o tej biednej herbacie. Więc nagle ni z tego ni z owego oparl mu dłonie na klatce piersiowej przewalając na ziemię. Nachylił się nad nim i cmoknął go dleikatnie w dolną wargę.

Uniósł jedną brew patrząc pytająco na kotołaka. Pieszczotliwie potrargał mu włosy i lekko podniósł się na łkciach.
- Co tam u ciebie słychać?

-Ktoś dzisiaj zabił barmana... Kij z nim, ale potrafił jako jedyny parzyć dobre herbaty.
Wyżalił się jak by stała się katastrofa poziomu światowego.

- A ty lubisz pić herbatę? Zawsze ja mogę ci jakąś zaparzyć.
Lekko podciągnął się ze zwierzołakiem na sobie pod najbliższe drzewo i oparł się o jego pień plecami. Zaczął go pocieszająco głaskać.

Kiwnął tylko głową przytakująco.
Oparł głowę na jego brzuchu będąc myziany... No i zaczął cicho mruczeć.

Widząc, że Du się uspokaja nie przerywał pieszczoty i dalej go głaskał po głowie. Uśmiechnął się do siebie i wolną dłonią zakrył usta zaiewając przeciągle.

-A co u ciebie?
Zapytał wreszcie, przecież świat nie kręci się wokół jego osoby.