Największa komnata Króla Saia ;*

- Czemu je zdarłeś? - spytałam zezłoszczona, że jak gdyby nigdy nic niszczy mi moje ubranko. Usiadłam w wannie niczym zezłoszczone dziecko.

-Bo nie chciało mi się czekać - Podpłynął do Niej i dał Ją sobie na kolanka. Dzisiaj miał baardzo dziwne zachcianki
-W garderobie jest ich cała masa - Zauważył splatając ręce na Jej talii i tuląc twarz do Jej włosów

- Ohh... to może na drugi raz jaśnie wielmożny Pan poczeka, aż sama je zdejmę? - wciąż byłam zła.
Czułam jak bierze mnie i usadza na swoich kolanach, a następnie obejmuje mnie w tali i wtula twarz w moje włosy. Czułam jego oddech na swojej szyi.

-Wybacz Yorusio moja - Szepnął Jej wprost do uszka czując Jej miękkie, wilgotne włosy na swej twarzy.
-Urocza jesteś gdy się złościsz

Nic nie odpowiedziałam, jedynie odwróciłam się twarzą do niego i spojrzałam mu w oczy.

Spojrzał na Nią pytająco, teraz dłonie miał deczko nad Jej pośladkami, lecz jak na razie nie miał zamiaru ich stamtąd ruszać...

Gdy tak się na niego patrzałam naszła mnie ochota aby go pocałować, ale wiedząc, że nie koniecznie musi mu się to spodobać zaniechałam tego, i spojrzałam gdzieś indziej.

-Chodźmy już - Mruknął. Wierzchem dłoni pogładził Ją po policzku uśmiechając się lekko, sztucznie lecz inaczej nie umiał.
-Ubrania masz w garderobie

Nawet się nie uśmiechnęłam. Wyszłam z wanny i owinęłam się ręcznikiem. Poszłam prosto do garderoby, gdzie ubrałam się i wróciłam do komnaty. Czekałam czy pozwoli mi wyjść samej bądź z nim.

Wysuszył się, ubrał i położył w łóżku
-Idź sama

- Dziękuję.
Odwróciłam się w kierunku drzwi i wyszłam.

Przyszłam z powrotem, usiadłam na fotelu.

Otworzył oczy czując aurę swojej kici. Wstał i spojrzał na Nią zaspanym wzrokiem
-Jak było? - Zapytał pierwsze co przyszło mu na myśl po czym padł spowrotem na łóżko

>idę się myć, zw<

- Dobrze, spotkałam Rin.

(a ja mogę zniknąć w każdej chwili:P)

-Podróbkę? Czyli ogólnie żadnych wrażeń - Podniósł głowę by móc na Nią patrzeć, naprawdę spodobał mu się Jej obecny wygląd...

- Czemu mi się ostatnio tak przyglądasz?

-Bo mi się podobasz i mnie kusisz. Nie mogę? - Zapytał uśmiechając się złośliwie, pytanie oczywiście było retoryczne

Zmieszał mnie.
- Ohh nikomu patrzenia zabronić nie wolno.

Spojrzałam na władcę... był dzisiaj jakiś taki dziwny... a może tylko mi się tak wydaje? Machnęłam ogonkiem.