Największa komnata Króla Saia ;*

Zignorował Shina by przytulić mocno Reno i położyć się razem z Nim na łóżku
-Wiedziałeś do kogo przyjść - Pogłaskał Go po główce tuląc ciepło, Sai wręcz marzył aby Reno kiedyś zjawił się w jego komnacie i by potem spędzili romantyczne chwile 1 na 1 <3

Przez moment nie wiedział co ma robić i marzył by przybyła Akumu, która zabrałaby go ze sobą. Nie ważne po co i gdzie.
- Tak, tak. - pokiwał głową. Czuł się jak ułomek podczas tego głaskania, ale po chwili wtulał się już w swego króla. Oj, ciepło było.

Skorzystał z okazji i sturlał się z łóżka, a po chwili stał już przy drzwiach.
- To może ja cię zostawię samego- powiedział do Reno- razem z moim nieproporcjonalnym ojcem- uśmiechnął się bezczelnie.

Drzwi się otwarły a mały dupek został za nie wypchany. Jakby co ma komnatę w zamku... Sai zaś przejął się teraz całkiem swym Królem
-Kto Ci to zrobił? - Zapytał czuło, och jego marzenia się spełniają <3

- Nie wiem. - przymknął oczka. Bo i nie wiedział, a gdyby nawet to nie powiedziałby. Za dobrze mu tu teraz było. Ciepło i bezpiecznie. Wtulił się bardziej. Co z tego, że był cały mokry, już dawno o tym zapomniał. - Kto to był? - zapytał chcąc wiedzieć co i komu przerwał.

-A taki tam jeden, mój syn - Mruknął jakby mówił o byle kim, bo w sumie gdy miał swego Króla przy sobie to każdy tracił na ważności i wartości. Jemu również latało czy jest On mokry czy nie, przecież boskim istotom woda nie szkodzi
-Jak nie wiesz to ukarzemy wszystkich tak aby winowajca nie uszedł z tym na sucho - Złożył delikatny pocałunek na Jego czółku, uch poczuł się teraz jak duży puchaty miś <3

- Ah, Shin niedorajda. - zaśmiał się na samą myśl. Co prawda synek nie dorównywał tatusiowi, ale czego tu oczekiwać po mieszańcach. - Że też byłeś na tyle głupi by zrobić coś takiego. - skrzywił się nieznacznie. - Aj, dalej jesteś. - machnął ręką i zerknął wymownie w obok. Tak, Lea. - Ale to nic nie szkodzi. - uśmiechnął się przygłupio i ponownie wtulił w króla, który śmiał pocałować go w jego czółko. Zarumienił się lekko.

-Ano byłem - Mruknął nie chcąc nawet o tym wspominać choć tak dobrze to pamiętał... Ale udało mu się przesunąć gdzieś na bok
-Ach, mógłbym tak trwać - Westchnął bo co miał robić, boskość mu się udzielała

Przeleciał po jego kieszeniach. Blisko był więc miał jak.
- Gdzie talary? - zmrużył niebezpiecznie oczy. Sprawdził jeszcze raz. - Nie masz? - Powyciągał wszystko, byleby znaleźć chociaż jednego. - Tak, też mógłbym tak trwać, gdybym znalazł chociaż 10. - westchnął.

Zmrużył oczy a w kieszeni Saia pojawiło się 15 talarów. Wiedział że Reno sam woli złowić zdobycz niż ją dostać choć był niewyobrażalnym leniem. Ach ten jego dziwny lecz boski Reno..
-Żmija - Mruknął pod nosem zastanawiając się czy taki był Jego cel już od początku

- Ano, żmija, żmija - uśmiechnął się wyciągając 10 talarów - ale za to jaka. - zerknął na swego króla i schował zdobycz. - Nie chciało mi się ruszać poza królestwo, więc musiałem pokombinować na miejscu, możesz czuć się dumny, że trafiło na ciebie. - cmoknął go w policzek.

Wtulił się w Niego mocno nie pozwalając Mu uciec, o nie nie ucieknie mu tym razem
-Jesteś podły, kocham Cię - Powiedział jak miś przytulak, taki słodziutkim głosikiem

- Mhm, ja siebie też. - przymknął oczy, tuląc się do króla. Nie miał zamiaru uciekać. Tu było mu wygodnie i sucho, natomiast w wieży czekało na niego mokre łoże. No i tu miał Sai'a. - Dziwny jesteś.

-Czemu dziwny? - Wplótł dłoń w Jego boskie, czerwone włosy które tak pięknie wraz z cieniem stawały się ciemniejsze... Ach dzisiaj jego marzenia zaczęły się spełniać <3 Jeden dobry dzień dla zUego demona

- Rozczochrasz mnie. - skrzywił się, ale nie uciekał od tego. Raz się żyje. - Ah, mój królu! - westchnął teatralnie i rzucił się na Sai'a, tuląc się do niego bardziej. - Dziwny bo ja tak mówię, a jak ja powiem to tak jest.

-Mhm - Zasnął

Pojawiłam się i zmróżyłam oczy. - Nie ma błogiego lenistwa! - Sai zasnął, więc nie mógł protestować. Och, jak mi było z tego powodu przykro... Z perfidnym uśmiechem złapałam Reno i zniknęłam razem z nim. Dokąd? A niech sie tym martwi sam. Przekona sie, jak będziemy na miejscu ;>

Zniknął -,-

Weszłam i usiadłam na szerokim parapecie.

Pojawił się na łóżku, rozwalił się na nim. Och jak dawno go tu nie było, normalnie stęsknił się

Kiedy pojawił się mój Pan od razu wstałam, podeszłam, skłoniłam się i zapytałam czy czegoś mu trzeba.

Zobaczył swą niewolnicę, i nagle coś wpadło mu do głowy... Nagle Lea zemdlała, mogła poczuć jak ktoś ją rozbiera i... Ubiera. Gdy się obudziła mogła zobaczyć pokojówki Saia które gdy tylko dostrzegły że kicia się obudziła, uciekły.
-Tak mi się o wiele bardziej podobasz - Zamruczał drapieżnie podziwiając swoje nowe dzieło.

- Dziękuję Panie - spojrzałam na swoje nowe ubranie. Były to wygodne spodnie i krótka obcisła bluzeczka odsłaniająca mój płaski brzuch. Musiałam przyznać, że to ubranie podobało mi bardziej od poprzednich. I nie krępowało już mnie tak jak inne.
- Panie czekam na Twoje rozkazy.

-Lubię te całe Twoje 'Paniowanie' ale mogłabyś być troszkę bardziej drapieżna i samowolna, przynajmniej czasem - Powiedział przewracając oczyma, oczywiście jeżeli tylko zajdzie za daleko Sai skarci Ją, dlatego balansowała Ona na cienkiej linii. Ach jak Sai kochał takie gierki

- Bardziej drapieżna i samowolna, cóż to nie takie proste. Przynajmniej dla mnie. Jeszcze pamiętam co mnie spotykało, gdy taka byłam, dlatego wolę uważać - tak linia ta była bardzo cienka, i przekraczało się ją nawet nie wiedząc kiedy. Nic dziwnego, że Lea wolała zachowywać jak największe środki ostrożności by nie podpaść temu groźnemu demonowi.