Największa komnata Króla Saia ;*

-Jesteś nader dziwna, zwykła bądź normalna kobieta już dawno padłaby moim łupem - Położył się na boku opierając głowę na dłoni i wpatrując się w Nią obojętnym wzrokiem

- W takim razie ja będę inna od nich, i będziesz musiał się trochę wysilić, żeby mnie przełamać - powiedziawszy to przemieniłam się w kotkę i podeszłam do niego. Co najwyżej zrzuci mnie z łoża.

-Skąd Ty w ogóle wiesz czego ja chcę? - Śledził Ją wzrokiem lecz nic nie robił, niech sobie tu przebywa
-Ale wiedz, że czego chcę to biorę - Ostrzegł Ją tylko

Dziewczyna nie wiedziała czego on chce. W odpowiedzi jedynie miauknęła. Spojrzała na niego, przejechała ogonkiem, po jego brodzie, położyła się i zasnęła

(ja zmykam, pa :*)

On również zasnął tak jak leżał

Kiedy się obudziłam zaczęłam łaskotać Sai'a ogonkiem.

Sprawiając że on obudził się. Amuletem nakazał Jej zmienienie postaci po czym wtulił się w Jej miękki dekolt dalej śpiąc

Zaczęłam go głaskać po główce jak małe dziecko.

Wtulił się w Nią mocno i zaczął cichutko pomrukiwać, zawsze gdy się budził stawał się nieobliczalny, śmiertelnie niebezpieczny lub potulny jak kotek

Uśmiechnęłam się sama do siebie. Głaskałam go dalej, bo najwidoczniej się mu to podobało. Zastanawiałam się kiedy On się wybudzi ze swego snu.

Pojawił się siedząc na łóżku i opierając o plecy Saia. Humor miał średni, mimo to na twarzy malował się nadal grzeczny uśmiech. Trącił demona ogonem w pośladek.

Czując znajomą aurę, nawet przez sen wiedział do kogo ma iść, więc po ślimaczył się trochę by po chwili być wtulonego w Du i jakoś tak dziwnie jedną ręką zaczął smyrać Go po brzuchu powodując łaskotanie

- Cześć Dulce - przywitałam go szeptem, nie chcąc budzić demona i uśmiechając się promiennie do przybyłego.

Nie odpowiedział... Czując łaskotki jedynie przygryzł dolną wargę i nie reagował. Położył Saiowi dłoń na głowię. Pogładził go delikatnie, jak korciło aby go wytarmosić za te kudły. Skórcz policzka wykrzywił uśmiech w grymas niezadowolenia.

Obudził się czując znajomy dotyk i spojrzał na Du z lekkim uśmiechem
-Uroczo Ci gdy jesteś zazdrosny - Figlarny wzrok wpatrywał się w Jego liliowe oczęta

Czując się tutaj niepotrzebna, zmieniłam się w kocicę i schowałam się pod łóżkiem. Gdybym była do czegoś Sai'owi potrzebna wystarczyło, aby mnie tylko zawołał.

-Może i zazdrosny... Ale lepiej chyba było ze swoimi.
Sugerował coś tym zdaniem. Położył się obok niego plecami do demona.

Wtulił się w Jego drobne plecki obejmując w pasie, chciał Go tylko sprawdzić
-Nie masz mi tego za złe? Przecież wiesz że ja nie kocham, nie mogę być wierny jednej osobie ale za to mogę sobie postawić priorytety, tak że jedna osoba jest ważniejsza niż wszystkie inne - Po zakończeniu zdania pocałował Go delikatnie w szyję, zatapiając wargi w Jego młodej skórze

Zamknął oczka. Gubił się już we własnych przemyśleniach. To chęć powrotu do tych, których uznał rodziną, a z drugiej strony osoba którą darzy czymś nieopisanym.
-Wmawiam sobie, że nie mam tego za złe...
Uśmiechnął się lekko. Przeszły go ciarki gdy poczuł usta demona na szyi. Odwrócił się do niego przodem. W takiej sytuacji była by mu potrzebna neutralna osoba, która pomogła by dokonać wyboru.

-Du.. Kocham Cię - Szepnął Mu wprost do słuchu, subtelnym głosem. Był ciekawy Jego reakcji, a mówiąc to nie kłamał, to że nie czuł nie znaczyło że nie wiedział na czym to się opiera

Miauknął cicho wtulając twarz w jego klatkę piersiową. Z jednej strony miał ochotę się rozpłakać, z innej znów trzasnąć go w twarz.
-Dlaczego leżysz teraz obok mnie?
Powiedział cicho. Głos się załamywał dzieciakowi.

Objął Go szczelniej, nosem buszując w Jego włosach. Przymknął oczy i uśmiechnął się lekko pod nosem.
-Bo potrzebujesz mnie, a ja potrzebuję Ciebie, bo wymagasz tego, a ja te wymaganie spełniam, bo chcę być przy Tobie, chcę czuć Twoją obecność, budzić się głaskany przez Ciebie i zasypiać tuląc Cię - Mówił pół-głosem, lecz bardzo wyraźnie i słyszalnie, jego ton był ciepły i bardzo miły dla uszu jak i dla serca..

Demon mógł poczuć coś mokrego na koszuli. Chłopak już nie wytrzymał i łzy wypłynęły z gruczołów... Wręcz wbił się w niego. Dlaczego on musiał mówić niemal dokładnie to, co chciałby usłyszeć? Co chwilę brał głębszy oddech, nierównomiernie wydychając powietrze, szlochał cicho. Nie chcial ale nie mógł na to nic poradzić.

Przytulił Go mocno a jedną ręką gładził czule po włoskach myśląc teraz tylko o Nim. Nie przejął się mokrą koszulą, wręcz uśmiechnął się leciutko sam do siebie czując jak bardzo Du mu ufał.
-Słodki - Mruknął cicho to co myślał, nie powie Mu aby nie płakał, jak chce niech nawet topi demona we łzach. Jeżeli to sprawi iż poczuje się lepiej, Sai nie ma sprzeciwów

Nienawidził się w tym momencie jak mało kiedy. Znowu się "poddał" demonowi. Plany były całkiem inne. Miauknął cicho uspokajając się mimo wszystko po chwili.
-Chcę do Mik...
Zaskomlał cichutko. Oddech się uspokoił. To były jedyne słowa jakie powiedział przed zaśnięciem. Pogrążył się w innym świecie.

(na razie znikam, będę później :3)