Komnata Króla

Złożyła szmatke i odłożyła na jej miejsce. Ziewnęła i zniknęła bez uprzedzenia.

Zostawanie tu samej nie było dobrym pomysłem, tak więc i ona zniknęła.

Pojawiła się w garderobie. Sięgnęła po marynarkę. Narzuciła ją na siebie i juz miała znikać, kiedy to spojrzała na swoje odbicie. Posmutniała. Ubranie było za duże. Wywróciła oczami i zniknęła z nadzieją, że już niebawem będzie sobą.

Weszła do komnaty. Wypuściła Lakote z kieszeni, a raczej chciała to zrobić. Uparte smoczątko jak zwykle zapierało się jak tylko mogło. Chwyciła je więc za ogon i ciągnęła z całej siły. Migotała jak światełka na choince, raz była, raz jej nie było. W końcu niewdzięczne stworzenie pusciło i usiadało na suficie. Sama demonka przeszła do sypialni, gdzie stanęła przy oknach i spogladała przez nie na okolice. Zastanawiała się nad tematem bogów. Skąd przybyli i w jakim celu?

>Reno o mnie myśli <3 <

Na drzwiach rozciągnęła się czarna dziura z której wyszła blada dziewczyna, żeby nie powiedzieć dziewczynka. O białych włosach. Białej sukience, lekko poszarpanej u dołu. W ręce dzierżyła kosę. Skinęła lekko głową.
-Czy dostałeś nauczkę? Czy dalej chcesz odkupić swe grzechy?
Spytała poważnie, jak i flegmatycznie. Robiąc małe, wolne kroki w jego stronę.

A Sai pojawił się oparty o ścianę, ręce miał założone na torsie a wzrokiem wierci małą dziewczynkę
-Odejdź stąd - Powie tylko raz, potem już gorsze rzeczy będą się działy

Założyła dłonie za głowę wgapiając się w sufit, po którym łaziła Lakota.
- Kim jestes i czego chcesz? - Przymknęła oczy. - Przyszłaś mnie zabić? - Westchnęła. Tego już za wiele, ta cała sprawa z bogami wyraźnie ją irytowała.

Spojrzała na Saia równie melancholijnym spojrzeniem.
-Nie mogę. Załatwiam sprawy do których mnie powołano. Zrozum jako inny bóg.
No i spojrzał znów na Renolisę (xD)
-Nie mam zamiaru cię zabijać. Nie przyszedł czas na ciebie. Zresztą tą część w większej mierze zostawię mu... Ja mam także inne zajęcia.
Cały czas stała.
-Czy chcesz stać się sobą?
Zapytała, jedynie to ją interesowało. W razie ataku... W miejscy w które chce ktoś na nią naprzeć pojawia się czarna dziura w którą atak wessie.

Ataku? Sai mógł zabić spojrzeniem i odesłać duszę, lub zrobić z nią co chce. A wtedy boginka musi szukać nowego ciałka
-Rozumiem lecz możesz już odejść, ja tu jestem - Spojrzał na nią poważnie, nie miał zamiaru być takim neutralnym i och, był demonem, stoi za demonami a na pewno za swym Królem

- A nie jestem sobą? - Odwróciła się by zobaczyć kto ją nachodzi. - Gdybys była brunetka, mogłabym się z toba przespać. - Usmiechnęła sie jadowicie. - Cześć Sai. - Zerknęła na drugiego króla. Nie miała pojęcia co się dzieje, dziwne to wszystko. Reno to Reno, jako kobieta czy mężczyzna. Zawsze będzie sobą.

Podobało jej się podejście demonicy do siebie. Pochyliła głowę aby włosy zakryły nikły uśmeich. Gdy podniosła ją, znów miała melancholię wypisaną na twarzy. Odwróciła się do Saia.
-Wybacz. To moja praca. Każdy kto zgrzeszył, musi zapłacić za to co zrobił, na każdego kiedyś przyjdzie pora.
No i pod nogami dziewczyny pojawiła się czarna dziura, jakaś mania? W którą zaczęła się zapadać.
-Więc kiedyś się zajmij. Tobie pozostawiam większą część zarządzania życiem. Jednak pamiętaj, dusza to nie jest igraszka, jeśli będziesz się bawić, a nie służyć, wtedy wepchnę się do "pomocy".
No i kończąc wywód znikła. Dziura się zamknęła i cisza i spokój.

-Jeżeli jeszcze raz tu przyjdzie taki wybryk daj mi znać, dam Ci kupon na powrót do życia pierwszą klasą - Puścił oczko Królowi i uśmiechnął się, z klesza złośliwie

Nie zrozumiała kompletnie nic. I po co tu przyszła? I kto zgrzeszył? Przeciez Reno to najświętsza osoba na świecie. Popatrzyła na Sai'a pytająco.

-Więc.. Potężni Bogowie zastąpili na ten świat i weszli w ciała niektórych osobników.. Ja sam byłem bogiem więc nic we mnie nie weszło i wciąż jestem tym samym Saiem, tylko z u sposobnościami do zabijania wzrokiem i bawieniem się duszami - Wyszczerzył się, tak to pięknie brzmiało
-Du jest chyba boginią wojny i czegoś tam.. Czymś wnerwiającym w każdym razie, i próbuje ona skarać za zapomnienie o niej bla bla bla - Machnął niedbale ręką którą po chwili przeczesał włosy

Skrzyzowała dłonie na biuście przygladając mu się z zainteresowaniem.
- I jaki to wszystko ma cel? - Oparła się o lustro weneckie. - Chcecie wszystkich wybić? - Wzruszyła ramionami rozglądajac się nerwowo po pomieszczeniu. I jak tu teraz własnemu królowi zaufać? Jeszcze weźmie i zabije.

Zrobił lekko smutną minkę widząc że taen mu nie ufa
-Mówiłem, jestem tą samą postacią, tym samym demonem i jak dla Ciebie, tym samym błaznem.. Nie znam szczegółów, to wszystko co wiem - Odbił się od ściany do postoju i skierował się do wyjścia
-Chyba już pójdę, widać nie cieszy Cię ma obecność

- Chcesz to zostań, z checią cię przelecę. - Przeciagnęła się z uśmiechem. Komu jak komu, ale temu durniowi ufała nad zycie.

Obrócił się na pięcie i uśmiechnął złośliwie, to chyba jedyny sposób dla tego demona na wyrażenie emocji, po przez swój standardowy już, złośliwy uśmieszek
-A co na to powie Twa kochanka? Co jak co lecz razem wyglądaliście bosko

Zaśmiała się i pojawiła tuż za Sai'em.
- Tchórz.

-Ja tylko stwierdzam fakty, dwie kobiety w takiej pozycji jak Wy dwie są naprawdę pociągające dla 90% facetów - Spojrzał na Nią kątem oka przez ramię, uśmiech nie schodził z twarzy, był zawsze taki sam.

- Kobiety... - Złapała się za głowę. Prawie zapomniała o tym, ze była facetem. - A skąd ty niby wiesz, że ona tu była? I w jakiej pozycji? Co niby robiłyśmy? - Zmarszczyła brwii. Bardziej chciało sie jej smiać niż cokolwiek innego.

Uniósł lekko brew - Przecież tu byłem i osobiście wykopałem naszą różową księżniczkę z tej oto komnaty - Obrócił się do Niejego (xd) przodem 'przypadkiem' wdzierając się do Niejego umysłu
-Mi to nie przeszkadza - Uśmiechnął się dziko i kolejne oczko zostało puszczone, oczywiście stroił sobie żarty, choć naprawdę mu to nie przeszkadzało

- Ah, fakt, zapomniałabym. - Zerknęła na króla i zarumieniła sie lekko. Jako kobieta reagowała trochę inaczej niż bezuczuciowy Reno. Schowała dłonie za siebie, ugniatając je nerwowo. - Jak chcesz, prędzej czy później i tak wylądujesz w moim łóżku.

Zdziwiło go Jej zachowanie lecz również zaintrygowało, nieśmiałe odruchy ciała a jęzor wciąż ten sam
-Nie jestem pierwszym lepszym, tak łatwo Boga do łóżka nie zaciągniesz - Zbliżył się do Niej o krok, jego oczy tak dziwnie się świeciły, tak hipnotyzowały