Komnata Króla

(omg o.O Renoliso, nie odpowiedziałaś na moje pytanie ;<)

Przeciągnął się leniwie... Spojrzał półprzytomnie na to co robią obie kobiety, jako osoba makabrycznie tolerancyjna uśmiechnął się tylko (O,o") Po czym dopiero się zorientował że siedzi w samej bieliźnie... No to rzut przez pół komnaty do swoich rzeczy i w popłochu szybko je założył.
-To ja nie będę wam przeszkadzać...
Puścił im oczko zamykając drzwi.

[Nina, jakie pytanie?]

(Omg, les ;<)

Pojawiłam się i umarłam XD - łahahahhahahaha ty.. łahahahah ..jesteś.. hahahahahha KOBIETĄ!!!!... hahahahaahhahaha - Tarzałam się po podłodze, nie mogąc opanować śmiechu - Gej albo lezba.. Ty nie potrafisz być normalny!.. - Wydusiłam, wciaż zwijając się na podłodze

[Kjell, nikt nie każe ci tego czytać ;< Akumu... >_> zabije.]

(zabijaj śmiało ;* predzej ze śmiechu umre ;p)

(Oj no, byłem ciekaw, czy wyewoluujesz dla Ill z powrotem w faceta xp)

>To moje mamusie! Jestem z Nich dumny <

[ Sai, Ty to masz dopiero pod czerepem napaćkane ;> ]

- A tego, że w każdej chwili mogę się przemienić? - Szepnęła, kiedy to po delikatnym pocałunku powędrowała ku jej szyi. Tak naprawde sama się tego obawiała. Chciałaby powrócić do swej dawnej postaci. Przyzwyczajenie? Ale gdyby miało to nastapić w tym momencie, zapewne żałowałaby. Nawet nie zauważyła kiedy to Du opuścił zamek. Wtuliła się w szyję dziewczyny, głaszczac dłonią jej aksamitne włosy. Pachniała liliami. Mogłaby spędzić tak wieki, nic nie mówiąc i nie robiąc. Poprostu rozkoszując się obecnością tej drugiej osoby. Czar tej chwili prysł, gdy usłyszała znajomy głos. A raczej śmiech. No tak, intruzów tej nocy nie brakowało.

- Zawsze pozostanie cząstka takiej ciebie w tobie - odparła. O tak. Podświadomie wiedziała, że jest to cząstka dziewczyny po prostu przebudzona. Zawsze gdzieś tam będzie. - Jednak będę tęsknić za taką tobą, jeśli to się stanie. Lecz nie przestanę jej szukać.
Było przyjemnie, bardzo przyjemnie i najchętniej kontynuowałaby to w nieskończoność, jednak ktoś im przeszkodził. Ano tak, szamanka, która wielbiła przerywać najlepsze momenty. Jeszcze gdy brązowowłosa wtuliła się w jej szyję, delikatnie ją gładziła po karku. A i owszem, pachniała liliami. W końcu uwielbiała te kwiaty.

Pojawił się w powietrzu, tak że wzrok Aki-CHAN był na poziome jego brzucha... Sai zamachnął się nogą i wykopał demonke prooosto przez okno. A że wieża była duża to szamanka leciała dłuuuuuuuuuugą drogę. Sai puścił oczko dwóm prawiczkom i znikł

No cóż, przynajmniej sama nie musiala wstawać. Była wdzięczna demonowi. W końcu się na coś przydał. Może jako chłopak miała coś do tej demonicy, jednak teraz... Nie znaczyła dla niej więcej niż zwykła znajoma. Przez tak krótki czas potrafiło zmienić się naprawde wiele.
- Mam nadzieję, że nie szybko to nastapi. - Uśmiechnęła się ciepło.

Delikatnie gładziła dziewczynę po szyi i ramieniu. Może jednak ten cały Sai nie jest taki zły? Zrobił w końcu coś pożytecznego.
Demonka, którą trzymała pochłonęła ją bez reszty. W całej pustce wszechświata odnalazła kogoś, kto tę pustkę wypełniał. Nie miała zamiaru jej tak łatwo oddawać. Pocałowała dziewoję w czółko.

(o jaaaaaaaaaaaaaaaaa, noooooooooooooooo, Naruto ma nową techniiiikę xDDDD)

Ponownie wtuliła się w jej szyję. Nic nie przetrwa w jej pamięci tak jak zapach dziewczyny. Nie lubiła zapachu lilii, jednak na tej skórze był on wyjątkowy. Wprawdzie wolała swoje narcyzy. No cóż, nie każdy lubił to co ona.

Przyciągnęła ją do siebie mocniej, acz wciąż delikatnie.
- Zawsze tam gdzieś będziesz, wiem o tym - powiedziała cicho, bardzo cicho. Palce wplotła we włosy zielonookiej i tak je pozostawiła. Drugą ręką ją obejmowała. Nie potrafiła wyjaśnić co się z nią dzieje. Ba, nawet nie chciała tego robić. Było... magicznie.

>FIOLETOWO okiej!<

Nie wytrzymała tak długo i złożyła subtelny pocałunek na jej ustach. Zbierało się jej na to od samego początku. Odkąd stała się Renolisą, zrobiła się strasznie wstydliwa i niepewna swoich posunięć. Wpatrywała się w dziewczynę czekając jej reakcję.

Ciężko powiedzieć, która teraz igrała z ogniem. Czyn demonki spowodował to, że gdy tylko tamta odsunęła się, by sprawdzić jej reakcję, Illya poruszyła lekko swoją dłonią wplątaną w jej włosy. Ta, którą ją obejmowała powróciła na jej ramię, a sama Łowczyni zbliżyła swoją twarz do twarzy dziewczyny i uśmiechnęła się pogodnie, by po chwili złożyć na jej ustach kolejny pocałunek. By rozkoszować się smakiem jej warg, zapachem jej skóry i jej bliskością.

Igrały z losem? Nie od dzisiaj wiadomo, że zakazany owoc smakuje najlepiej. Demonka nie przejmowała się tym. Nikt nie mógł im nic zrobić. Sięgnęła po jej dłoń - tę, którą trzymała na ramieniu. Przeplatała swoje palce pomiędzy jej. Zimne usta smakowały słodkim winem. Cudowny smak. Mogłaby upić się nim do nieprzytomności. Cała ta chwila przyprawiała ją o dreszcze. Przyjemne mrowienie, powodowane dotykiem i obecnością dziewczyny. Druga dłoń zsunęła się niżej z szyi dziewczyny, spoczywając nieco nad jej piersią.

Mimo, iż nie chciała, odsunęła się od dziewczyny. A wszystko przez to, że gdzieś na obrzeżach umysłu mignęła jej wizja, jak sama traci głowę za swoje wybryki. Nie spodobało jej się to. Ceniła się wysoko i nie mogłaby do czegoś takiego dopuścić. Wzięła głęboki wdech.
Wprawdzie nie obejmowała już dziewczyny, jednak wciąż trzymała jej rękę, której palce przeplatały się z jej palcami.
Zamrugała parokrotnie, chcąc odgonić od siebie nieprzyjemne obrazy. Wiedziała, że jeśli się przyzwyczai, będzie jej ciężej pogodzić się z odejściem tej części dziewczyny, a chwilowa obecność jej w osobie demona nie będzie jej wystarczała. Spojrzała swoimi zielonymi oczami w równie zielone oczy dziewczyny.

Uśmiechnęła się mrużąc oczy. Wstała zostawiając dziewczynę na łożu. Wyciągnęła z szafy jakąś szmatkę i zaczęła przecierać lustra weneckie.
- Siedzimy tu już tak długo, że okna mi sczerniały, czy tak krótko, że jest jeszcze ta sama noc? – No cóż, wydawało się, iż były tu całą wieczność. Reno był strasznie przewrażliwiony na punkcie czystości. Nic nie mogło umknąć jego uwadze. Przemiana w kobietę zmieniła nieco jego nastawienie do świata, jednak to zamiłowanie do porządku pozostało. – Widzę światełka z doliny, okna są czyste. – Odetchnęła z ulgą. Ta dziwna obsesja potrafiła popsuć dosłownie każda chwilę.

Zaśmiała się. - A wiesz, że nie wiem? - Przyglądała jej się, jak tamta z zapałem czyściła okna. I ona się podniosła, stała jednak w miejscu, z rękoma skrzyżowanymi na piersiach. Jedna dłoń powędrowała ku jej podbródkowi i tam pozostała, w geście kojarzącym się z zamyśleniem. Demonka była wciąż taka sama, jedynie nieco inaczej reagowała. Nie wiadomo czy Łowczyni była bardziej zafascynowana tą zmianą czy uwolnieniem się "drugiej natury" stojącej nieopodal istoty. Uśmiechnęła się, jakby sama do siebie.