Lochy Pod ziemią

Wyprostowała się ze zdziwioną miną.
-Ale, czego?
Spytała próbując sobie przypomnieć, co było wczoraj, co demon mógłby chcieć.

- Nie pamiętasz?
zapytał z... powiedzmy udawanym częściowo zdziwieniem... Domyślał się, ze tak będzie... No ale na to nie mógł nic poradzić...

-I, co jeszcze? Teraz jest trzecie wcielenie.
Powiedziała z chamskim uśmieszkiem.
-Przez ciebie nie mogę tego zmienić.
Mruknęła.
-Dobranoc!
Wsunęła się na łóżko, złożyła ręce jak wampir i zasnęła.

westchnął głucho...
Pocałował ją jeszcze w policzek, gdy ta zasnęła.. i znikł...

(Nie sądzisz że Dai powinien jej powiedziec że jest już wolna od jakiś dwóch dni? xD Gracja wpłaciła "okup" przecież ^^' jeśli nie, to ja zaraz wparze i to jej powiem :D)

Budzi się, rozgląda i zsuwa z łóżka. Siada przy kratach i wzdycha.
-Nuda.
Szepcze do siebie i opiera się plecami o ścianę.
-Nuda.
Powtarza.

Znudzona już nawet powtarzaniem tego samego słowa, wsunęła się powrotem na łóżko.
-Dziś cały dzień śpię.
Stwierdziła i zamknęła oczy. Jakoś udało jej się zasnąć.

Pojawił się w lochach i od razu sprawił by wampirzyca, a właściwie jej dłoń została poszarpana przez wiatr
- Wstawaj. - Mruknął tylko, a w dłoni demona pojawił się kij, na którego końcu był metalowy herb demonów. Rozpalony do czerwoności.

Drzwi celi otworzyły się. Wampirzyca była wolna.

Obudziła się i nie zwracając na nic uwagi wyszła z celi. Zmieniła się w nietoperza i opuściła lochy.

[ Cudowna królowa, zabrała rangę - rozumiem, ale pd to mogłaś się od nich odpie... ^.^ ]

Zniknął.

Mik pojawiła się w ciasnej klatce dwa metry kwadratowe

Warknęła cicho;
-Większej nie było?- spytała. Była zła ale starała się tego nie okazywać i panować nad emocjami.

-Mogę Ci dać trzy na trzy z kilkoma truposzami - Spojrzał na Nią uśmiechając się sztucznie

Wykrzywiła twarz w grymasie niezadowolenia i usiadła w kącie klatki opierając się o kraty które wrzynały się w plecy.

Klatka się otworzyła a Sai znikł niezadowolony

Wyszła z klatki i zniknęła.

Usadowił sie dośc wygodnie w lochach... znaczy się w celi...

Pojawił się w lochu, naprzeciwko celi demona. Oparł się o ścianę wciskając dłonie do kieszeni.
- Już wiesz co przeskrobałeś? - Zmarszczył brwii. Nie było mu dziś do śmiechu.

- powiedzmy.
Mruknąłem cihco, jednak na tyle głośno by King Reno mnie usłyszał

- Więc jesteś całkowicie świadom swego czynu. - Wpatrywał się w demona. - Jest to w pewnym stopniu zdrada. Potępiam takie postępowanie. - Założył dłonie za głowę. Sprawiał wrażenie osoby, całkowicie olewającej sytuacje. - Nie mam pojęcia co z Tobą zrobić. - Westchnął zrezygnowany. - Jeżeli ciągnie Cię do wampirów, czemu nie zostałeś nim od razu?

- Szczerze? Musiałem i muszę pozałatwiać pewne sprawy najpierw...
Rozsiadłem się wygodniej w pryczy olewając sytuacje...

Spoważniał.
- Jak widzę, tracę tu tylko swój cenny czas. - Zmarszczył brwii. - Twoja postawa jest w tej chwili naganna. Nie wiem co sobą reprezentujesz, ani co chcesz przez to osiągnąć. - Podrapał się po czole. Zachowanie demona była drażniące, nawet dla tak opanowanej osoby jak Reno. - Zgrywasz chojraka? - Zaśmiał się. - Wiesz, to ja powinienem mieć to w dupie i oddać Cię w ręca Sai'a. Ciekawi mnie, jak wysoko śpiewałbyś. Zapewne siła Twego głosu zagłuszyłaby chóry anielskie. - Na jego twarz wpełzł cyniczny uśmiech. Schował dłonie do kieszeni, spoglądając na demona karcącym spojrzeniem. - Nie interesują mnie Twoje sprawy, ani to jak je załatwisz. Jesteś jednym z nas, czy Ci się to podoba, czy nie. A ja, uwierz mi, z chęcią pozbyłbym się takiej niedorajdy jak Ty.

Zamyślił się... Był pewien jednego... że śpiewałby wystarczająco wysoko co mu sie nie uśmiechałoby w żadnym wypadku...
- Lubię drażnić czasami innych.
Była to odpowiedź na pytanie dotycząca chojraka, czego Reno powinien się domyślić...
- A skoro chcesz się mnie pozbyć, to czemu nie przymkniesz na to oka, bądź też nie wykończysz tu i teraz? A co do moich spraw... To powód jest dość prosty...
Niechetnie o tym mówił, jednak Reno powinien znać jego historię a także to że jest być może i pół demonem pół kimś...

Gdyby mógł, zapewne zjadłby beczke prochu i się podpalił, żeby eksplodować i nie musieć tego dłużej ciągnąć.
- Więc po co ta zabawa w kotka i myszkę? Myślisz, że to takie przyjemne? Mam na głowie mnóstwo spraw, nie wliczając w to moich prywatnych, które i tak wystarczająco zaniedbałem. Tak więc, nie zabiję Cię, bo nie to jest moim obowiązkiem. Może, ktoś w końcu uszanowałby moje starania i robił tak jak trzeba. - Jego twarz ponownie przybrała srogi wygląd. - Nie przymykam na to oka, bo to dość ważna sprawa. Demony mają być twarde i odporne, pewne siebie, a to co Ty robisz jest akurat dla nas poniżające. A nie robisz nic, kompletnie nic. - Pokręcił głową. - Powód jest dość prosty? A więc słucham.