Lochy Pod ziemią

Ciemne, wilgotne i śmierdzące jeszcze ostatnią rozkładającą się ofiarą, lochy pod dumnym Królestwem Demonów

Pojawił się i bezceremonialnie wrzucił Ai do jednej celi. Hiromi ułożył delikatnie na kamiennym łóżku w innej celi i ucałował w usta, uąmeichając się wrednie
- Śpij kotku, jak się obudzisz, zapewne umrzesz. - Szepnął do niej i pogładził po policzku. Wyszedł z celi i zamknął obydwie - No Ai, znów się tu widzimy, czyż nie? - Spytał z uśmiechem.

Spojrzałam na Urcana. Usiadłam w koncie nie chciałam z nim rozmawiać nie chciałam z nikim rozmawiać. Spojrzałam na Hiromi ze łzami w oczach.

Pojawiłam się - Grau, przytulny domek.. - Mruknelam cynicznie, z lekkim usmieszkiem

Spojrzałam na Akumu a potem znów na Hir.
-Po co ufałam demonowi... po co...- zaczęłam cicho mówić do siebie. Po chwili powtarzałam cicho już tylko: "po co?".

Pojawił się za Akumu i polizał ją po szyi, łapiąc za ręce
- Akumuś, tak dawno Cię nie widziałem... - Szepnął i rzucił się na jej szyję - Dzięki Ci za pomoc w zabawie, kochana. - Powiedział już normalnie i zerknął na Ai

Siedziałam na ziemi spojrzałam na Urcana oczy miałam puste, chłodne. Po chwili znów spojrzałam na Hiromi. Wcisnęłam się w kont klatki i skupiłam na czymś. Znalazłam wirus Saia. Zniszczyłam go.

- Zbereźnik.. - Wykręciłam mu ręke i przycisnełam go do krat - Jeszcze czuć od ciebie padliną - Uśmiechnełam się drwiaco i wytknełam język. Poruszałam nim jak wąż i wyszczerzyłam sie dziko

Siedziałam w koncie podkuliłam pod siebie nogi i objęłam je rękami.

- No piękna moja... Nie użalaj się nad losem futrzaka, bo to nie ładnie. I nie martw się o mojego kotka, nie zabije jej. Ma zbyt dobrą krew, bym mógł ją marnować. - Został przyciśnięty przez Akumu, ale cóż... podobało mu się to - Kochanie... wiesz że gdy się bawię nie przejmuję się tym czego dotykam i często się pobrudzę. Poza tym kotek ma tak cudowne usta, że mogłem sobie na to pozwolić.

W ciele człowieka wyglądałam jak dziecko. W tej postaci byłam dzieckiem. Dotknęłam szyi miejsca gdzie ugryzł mnie wampir. Po chwili położyłam głowę na kolana.

Po chwili zasnęłam. Zablokowałam przemianę dzięki czemu miałam pewność że nie obudzę się jako zwierzołak.

- Aiuś, jeżeli Sai dopuści mnie do Ciebie będziesz miała więcej takich pamiątek, na całym ciele. - Wyszczerzył się głupkowato i odwrócił lekko głowę, patrząc na Akumu - Zamierzasz coś zrobić, czy tylko mnie tak poobejmujesz? - Spytał, zawiał wiatr i uniósł jej sukienkę wysoooko

- To trzeba cie umyć - Słona, morska woda oblała Urcana, a ja tylko uśmiechnełam sie perfidnie - Och, zabijacie mnie dziś tą słodyczą - Wypuściłam go i wzruszyłam ramionami, unosząc dłonie do góry w geście obojętności

- Nie bądź perversyjny, nie nosze bielizny.. - Spojrzałam na spudnice, trzymając ją. Ze złośliwym uśmieszkiem zniknełam

Wypluł wodę, która dostała mu się do ust i uderzył demonice bardzo silnym wiatrem, który popchnął ją na ścianę, jednak ta zniknęła
- Nie nosi bielizny... w sumie jeden problem mniej. - Wzruszył ramionami i zniknął.

Obudziłam się pod postacią człowieka. Rozejrzałam się.
-Lochy... czemu znów ja?- zapytałam cicho.

Położyłam się w klatce i znów zasnęłam.

Obudziła się na kamiennym łóżku i usiadła spoglądając na Ai. Podparła głowę na rękach i zmrużyła oczy przypominając sobie ostatnią wizyte tutaj
- nic się nie zmieniło - mruknęła i wyszczerzyła się

Obudziłam się i spojrzałam na Hir.
-Hir... cześć...- powiedziałam dość spokojnie. Byłam człowiekiem.

Spojrzałam na Hir i ziewnęłam. Rozejrzałam się po lochach.

Położyłam się i znów zasnęłam.

Przeciągnęła się i znów położyła na pryczy. Nie mogła, raczej nie potrafiła znaleźć sobie tu sensownego zajęcia, więc przymknęła oczy i wpatrywała się w kamienny sufit.

Przekręciła się na bok "To było do przewidzenia" pomyślała i westchnęła głęboko. Spojrzała na śpiącą Ai i uśmiechnęła się pod nosem, przynajmniej miała kogoś żywego na widoku, czyli nie było wcale tak źle...

Obudziłam się choć sama nie wiedziałam po co. Spojrzałam na Hir i uśmiechnełam się przetarłam oczy ręką.