Wyprawa Tyraela

Stojąc i czekając na Hrabinę włożył ręce do kieszeni. Starał się pilnować swojego sprzętu by czasem jakiś bachor mu nie rąbnął broni. Stał pewnie na noga wśród tłumu, to niech ludzie go mijają. Cały czas czekał niecierpliwie, już chciał zakończyć tą misję.

Odgarnął grzywkę z czoła gestem ręki. Spojrzał pożądająco na hrabinę. Obadał ją wzrokiem od stóp do głów i wiedział, że misja nie będzie należała do najłatwiejszych. Przyznawał szczerze, że wielka ochota go brała. Lecz rozsądek się odzywa, że ta przyjaźń może być zdradliwa. Narzucił kaptur na głowę. By po wyglądzie nie sądzili, że jest słaby. Chciał przerażać wszystkich adoratorów dookoła.

-Robię to dla pieniędzy. Prowadź. -Powiedział chłodno i szybko.

Jakoś w karecy wygodnie było, a teraz musi się włóczyć po uliczkach i sklepach z hrabiną. Każda baba jest taka sama, wybiera i wybiera...
Oby to trwało jak najkrócej. Już tracił cierpliwość, że ma jej pilnować. Od razu mogła cały dwór zebrać by ją osłaniali. Gdy nadchodzili faceci. Nakazał jej by wzięła go pod rękę. Miało to na celu pokazanie, że jest zajęta. Mroczny cień bijący spod ciemnego kaptura również mógł odstraszać ciekawskich. Ruszyli do wskazanego przez nią wcześniej sklepu.

Wampir uśmiechnął się szyderczo pod nosem. Uśmiech był niezauważalny dla gości szukających nowych znajomości. Nadal cień tajemnicy spoczywał na jego twarzy. Tyrael szczęśliwy taką zabawną sytuacją wyciągnął ręce z kieszeni. Gestem ręki trzymając za płaszcz odsłonił rękojeść miecza, tak by był widoczny dla gostków.

-Chyba się nie zrozumieliśmy... - Powiedział spokojnie, czekając na zabawne rozwinięcie sytuacji. Liczył na walkę. Uwielbiał imponować kobietom.

Po usłyszeniu wypowiedzi gostka. Myślał, że zaraz padnie ze śmiechu. Ale nie powie, że ich pomysł był bardzo ciekawy. Nawet zastanowił się przez chwilę czy nie oddać jej i pooglądać sobie jak się zajmują dziewczyną. Marny, realny film erotyczny. Chociaż mógłby ten pierwszy raz przeżyć przez gwałt. Jednak chciał wyciągnąć z nich jak najwięcej. Postanowił że...

-A ile pomieszczą wasze sakwy pieniędzy. Za tą ochronę dostaje około... 1500 talarów. Czy stać was na taką zapłatę ?. Bowiem bardzo podoba mi się wasz pomysł.

Spod kaptura błysnęły czerwone ślepia wampira. Ta sytuacja coraz bardziej mu się podobała, a tutaj jeszcze trzeba obejść tyle sklepów. Taka okazja zdarza się tylko raz. Tyrael nie miał zamiaru przepuścić jej między palcami. Spoglądał na facetów w poszukiwaniu jakiejś małej oznaki czy mają broń przy sobie. Broń biała poradzi sobie z bezbronnymi osobnikami. Gorzej by było jakby któryś z nim używał czarów.

-A co ty na to, jeżeli was zaatakuje i okradnę z takiej sumy ?

Wampir powinien dobrze prosperować takim towarem. Spojrzał raz na mężczyzn, raz na hrabinę. Uśmiechnął się w jej stronę zadziornie. Sytuacja tak przyśpieszała ruch krwi w jego żyłach, że lepiej się nigdy nie czuł. Taki podniecony i jednocześnie zadowolony z chwili.

-Co Hrabina na to ? -Może i on by wykorzystał ją na swoją korzyść. Kto da więcej ?

W sumie. Gdyby pozbyć się jej ciała, wziąć jej kosztowności i pieniądze od panów. Strasznie by się nasz Wampir wzbogacił. Odwrócił się do gości, delikatnie wychylił końcówkę nosa spod cienia.

-Dobra, nie potraktowała mnie najlepiej. Oddam ją wam za 2000 talarów i całe kosztowności, które ma przy sobie. Warunek jest jeden. Ja nie znam was, a wy mnie.
Gdzie dokonamy transakcji ?

Dookoła była martwa cisza. Przed nimi tylko paru gości, teczka ze szmalem...
Obok niego kobieta. Hrabina była dość w nietypowej sytuacji, która pewnie nie raz ją spotkała.
Wampir w głębi duszy czuł, że jest coś nie tak. Taka sytuacja, to przecież zbyt łatwe.

-Wybaczcie, ale rozmyśliłem się. Od panny zawszę mogę dostać całusa. -Rzucił bez trosko i ruszył krokiem na nich, mając tylko nadzieję, że ona też idzie za nim.

Poczuł się jak śmieć wśród nich. Takie popychadło nie zadowoliło go.
Wewnętrzne zdenerwowanie ogarniało go. Wyszczerzył swe wampirze kły spod kaptura i syknął.

-Nacisnąłeś zły guzik, kolego... -Powiedział gniewnie.

Wybił się z ziemi na przeciwnika przed nim. Starał się ukąsić go w szyję, a sztyletem, który miał za pasem dźgnąć osobnika obok niego. Pragnienie krwi sprawia, że zachowuje się jak dzikie zwierze. Teczka na szczęście nie zniknie szybko. Trzeba jak najszybciej ją zdobyć i Hrabinę wyratować.

Wampir starał się zapanować nad bólem, który przeszył jego ciało. Zmrużył mocno oczy z bólu. By za chwilę je otworzyć i powstać.
Wstał powoli, wyciągając swojego jedynego przyjaciela, miecz.
Wykonał pełen werwy skok w tył. Chciał się pojawić na samym środku pola walki.
Ból pulsował w nim, nerwy trzymał na wodzy. Z jednym przeciwnikiem szybko by sobie poradził. Tyr jest zabójczy w pojedynkach 1 na 1. Czekał na ruch pierwszego przeciwnika, który ukarze swoją głupotę. Miecz mocno dzierżył w męskiej dłoni. Ostrze dotykało brukowanej kostki na ziemi...

Zmrużył oczy gdy został zaatakowany. Nie chciał popełnić błędu by nie paść marnie na polu walki. Nawet gdyby na samym początku ich ominął to i tak musiałoby dojść do tego starcia.
Czekając na cios od przeciwnika przykucnął robiąc poziome cięcie na wysokości piszczeli o kącie 360 stopni. Gdyby za nim stał przeciwnik to uszkodził by każdego dookoła. W drugiej ręce miał sztylet, by obronić się od ciosu z góry. Z każdą sekundą walki się męczył coraz bardziej.