Kawiarnia "Mulier"

Mimo wszystko, zignorował gościa. Niestety, zbyt się pogrążył w grze. Z zamkniętymi oczyma i zafascynowaniem grał jakąś wolną, lecz dość pozytywną melodię. naciskał kolejno klawisze w odpowiedniej kombinacji. Mimo wszystko, to był dość prosty utwór.

Melodia jej nie przeszkadzała poszła za lade po czym ponownie wróciła do mężczyzny pijącego gorącą czekolade.
-Podać coś jeszcze?
zapytała miłym i łagodnym głosem, jej jedna rękę była na biodrze.

- Hym, może wino... - spojrzał w menu. - Albo nie, likier Baileys i do tego rachunek za wszystko. - powiedział odsuwając od siebie puste naczynia po czekoladzie i cieście.

Grał jeszcze chwilę aż w pewnym momencie wcisnął ostatni klawisz i ostatnia nuta. Dopiero teraz zorientował się że mają gościa i uśmiechnął się uprzejmie.
-Dzień dobry.
No cóż, kogo jak kogo, ale radnych ze swojego miasta się zna. Tak więc był zaszczycony że taka persona odwiedziła jego kawiarnię. Z braku lepszych zajęć, znów zaczął grać na fortepianie. Kolejna melodia, ta bardziej żwawa, lecz smutniejsza, przynajmniej sprawiała takie wrażenie.

Znowu zniknęła O3o

-Dobrze.
Zabrała brudne naczynia po czym wsadziła je do zlewu następnie poszła nalać likier do pięknie ozdobionego kieliszka następnie wzieła kartke na której bło logo kawiarni, a na niej zapisana cena, co się zamówiło i data. Najpierw podała mu kieliszek dopiero później rachunek.
-16$.
rzekła aby go uświadomoć.

Skinął z uśmiechem właścicielowi lokalu i odebrał rachunek. Wypił likier i położył 20 $ na stole.
- Dziękuje za smaczny dzień z dodatkiem muzyki. - Skłonił się lekko i zniknął z kawiarni.

Grając tak nieprzerwanie, gdy Pan L zniknął zwrócił się jedynie do Eli.
-Pamiętasz, napiwki są dla Ciebie...
I dalej grał, no cóż, tak to się dzieje kiedy zacznie, to skończyć nie może.

Wzieła pieniądze, 16$ wsadziła do kasy reszte zaś do własnej kieszeni. Po dłuższej chwili braku jakich kolwiek gości usiadła przy jednym ze stolików słuchając melodi.

Wreszcie przestał grać. Zasłonił usta ziewając.
-Uh... Co powiesz?
Był już znudzony tą ciszą. Dawno już nie prowadził konwersacji, więc wypadało by to zmienić.

-Właściwie do powiedzenia nic nie mam ale moge ci zadać pytanie?
bez dłuższej chwili zastanowienia ani ie czekając na jego odpowiedź zapytała
-Dlaczego założyłeś kawiarnie?

-Tak właściwie to nie założyłem, tylko odziedziczyłem po poprzednim właścicielu. Tak jakoś wyszło. Mam tylko nadzieję że uda się z tego interesu wyżyć.
Przeprosił ją na chwilę i poszedł na zaplecze po kieliszek wina czerwonego, wytrawnego i w dodatku tutejszego, po chwili wrócił i usiadł na swoim miejscu.
-A ja też mam do Ciebie małe pytanko... Dlaczego zostałaś kelnerką, skoro z takim głosem mogla byś grać w teatrze.

-Cóż dobre pytanie ale myśle że dlatego że gdybym stała się gwiazdą nie miałabym prywatnego życia. A tutaj moge żyć normalnie.
spojrzała raz na sufit raz na właściciela.

Spojrzał w kieliszek.
-A kto powiedział że od razu była byś gwiazdą, pewnie zaczęła byś od chórków...
Mruknął cicho... Może to było trochę wredne, ale nie miało tak zabrzmieć. Zatopił wargi w napoju delektując się tym niepowtarzalnym smakiem.

-Fakt ale wyobrażasz sobie jak mogłoby się to skończyć? Wole wieść spokojne życie chociaż wiem że to trudne.
usmiechała się cały czas ale dlaczego? Przez obecność mężczyzny? Czy z innego powodu?

-Może i racja, ale miała byś większe zarobki, pracując tutaj, masz nawet niepewne czy dostaniesz stalą pensję.
Westchnął. Fakt, na razie zapowiadało się że nic się nie rozwinie.

-Może ale tu mi się podoba.
posłała mu miły uśmiech zarzucając noge na noge.
-A właśnie miałam zapytać, strój kelnerki obowiązkowy jest?

Dopił wino.
-Nie, daję ci wolną rękę, tylko nie przychodź w samej bieliźnie lub nago, tylko tyle.
Zaśmiał się, po czym przeciągnął leniwie.
-Trochę nudno.
Westchnął.

-Ale to by było ciekawe nie sądzisz?
zaśmiała się morderczo wstając i leniwie się przeciągając. Poprawiła włosy i ciuchy po czym staneła za ladą.

Zaśmiał się pod nosem.
-Taaak... Dość niecodzienne. Ale kiedyś zrobimy dzień bielizny! Każdy będzie musiał być w samej bieliźnie!
Wstał udając podekscytowanie i że naprawdę to zrobi.
-Tylko najpierw trzeba kupić bieliznę!
I nie wytrzymał, zaśmiał się w cały głos opadając na kanapę.

Zaśmiała się.
-Widze że nie jesteś nieśmiały.
-Nie chcesz iść do domu i odpocząć? Zostane tutaj.
rzekła opierajac się o lade.

Miała rację, nie spał całą noc, ale póki co, kawiarnia musi być całą dobę otwarta.
-Poszedł bym, lecz czy się nie zanudzisz tutaj sama?
Westchnął. Nikogo nie było, i nic nie zapowiadało się na to, że ktoś przyjdzie.

-Eee tam. Idź odpocznij a ja się wszystkim zajme.
mówiąc do podniosła chłopaka i skierowała go ku wyjścia pchając go tam.

-Um... Skoro aż tak nalegasz...
No to wyszedł machając do niej tylko.
-No to do zobaczenia...
Nie byl pewny czy dobrze robi zostawiając ją sam na sam z kawiarnią. Ale trzeba przeciez zaufać.

Uśmiechneła się po czym zrobiła sobie kawe a następnie staneła za ladą popijajac łyk za łykiem.