Największa komnata Króla Saia ;*

- Toteż na szczęście na razie się nigdzie nie wybieram - zaśmiała się cicho. - A krew Saia... Jeszcze w połączeniu z faktem, że ma moją duszę... Wkopałam się - westchnęła.

- A właściwie na czym polega ten kontrakt? - spytała. W sumie ją to ciekawiło, a żeby jego zapytać to jej z głowy wyleciało.

- A wiesz, że nie wiem? - odpowiedziała. - Zaledwie wróciłam z Zimowego Festiwalu u krasi i puff, nie miałam duszy. A teraz... Teraz ją niby mam, ale jestem mu w pewien sposób podporządkowana. Jeśli czegoś zażąda, to nie mam możliwości mu odmówić. A uzależnienie? Hmm, ciekawość mnie ku temu skłoniła i wyżej wymieniony czynnik.
Uśmiechała się. Może miewała ponure momenty, jednak długo to one nie trwały. No, i czasem była bez życia, ale pewna dawka czekoladek przywracała ją do normy.

- Dzięki twojemu uzależnieniu, ja się opanowałam - mruknęła. - Chociaż, gdybyś tu nie leżała, to pewnie skosztowałabym jego krwi. - westchnęła - Co do podporządkowania.. Bałabym się musieć być mu bezwarunkowo posłuszna. Serio. On miewa różne pomysły - uśmiechnęła się nieco. Kto wie, co jej tam teraz po głowie chodziło?

- Taak - powiedziała w zamyśleniu. - Ale jakoś się tym nie przejmuję. Przynajmniej będzie zabawnie.
Uśmiechnęła się zawadiacko. Jak zwykle najpierw robiła, potem myślała jak się wykaraskać z problemów. Ale, przecież Sai, to jej rycerz nie pozwoli by stało jej się coś złego.

- Zależy dla kogo i ciekawe jak długo - stwierdziła. Ach, ta Illy. Czasem była tak nierozważna. - Zabiłabyś Reno, gdyby ci kazal? - spytała z ciekawości.

Aż się od niej odsunęła.
- Oszalałaś - wydusiła z siebie.

- Nie miałabyś wyboru. Musiałabyś to zrobić - powiedziała cicho - Nie wzięłaś tego pod uwagę? - naprawdę nie zdawała sobie sprawy, że Sai może zarządać od niej najgorszych rzeczy? Wszystko zależało od jego humoru, a ten był dość zmienny, o czym sama upadła nie raz się przekonała.

Uspokoiła się nieco.
- Nie zrobiłby tego - powiedziała stanowczo. - A nawet jeśli, to musiałoby się znaleźć jakieś wyjście z sytuacji. - kontynuowała. - Sam Reno też by coś wyczuł i nie dopuścił do swojej śmierci.
Spojrzała za okno.
- No i, Sai wie, że po zmuszeniu mnie do czegokolwiek zabawa by się skończyła.

- Naprawdę słabo go znasz - podsumowała i podsunęła się pod ścianę, aby oprzeć się o nią plecami. - Jak na moje, mógłby tego zarządać i nie miałabyś wyjścia - westchnęła - Czemu tak bardzo zależy ci na Reno, hm? - zapytała z czystej ciekawości.

- A zależy? - zainteresowała się, puszczając poprzednią część wypowiedzi w zapomnienie. W Saia w jakiś sposób wierzyła. A raczej wierzyła w to, że pod tym całym mrokiem siedzi normalność.

Skoro w to wierzyła to była nieco naiwna, no ale cóż.
- A nie? Prawie mnie zabiłaś, gdy tylko wspomniałam o zabiciu go - powiedziała obserwując ją uważnie.

Zmarszczyła czoło.
- Powiadasz? - zdziwiła się. - No może. - Ponownie przytuliła się do upadłej.
- Niedługo mi się kończy urlop. - dodała nagle. - I muszę wtedy powrócić na bagna.

- Nie przeszkadzałoby ci, gdyby wrócił do Aku, a o tobie zapomniał? - spytała. Chciała jasną odpowiedź, a nie jakieś może. - Łee, szkoda. Fajnie mi się z tobą leży w tym wygodnym łożu. - przytuliła ją do siebie.

- Przeżyłabym to jakoś. Nikt nikogo na smyczy nie trzyma - odparła spokojnie, przymykając oczy. Lenistwo znów brało nad nią górę i obawiała się, że jak tak dalej pójdzie, to prześpi wieczność na gałęziach wiszących nad bagnami. No, ale przynajmniej będzie w miejscu, które naprawdę kocha.

- Też tak mówiłam - mruknęła tak cicho, że wampirzyca ledwo mogła ją uslyszeć. - Zaraz się zbieram. Łóżko jest doprawdy wygodne, ale moje wcale nie jest gorsze - westchnęła przymykając oczy. Bardzo chciała się zobaczyć z kimś, kogo dawno nie widziała.

- Hm? - odhmyknęła, słysząc z cicha wypowiedziane słowa anielicy. - Ja też stąd znikam, bo myślę, że Saiowi się przyda potem łóżko - uśmiechnęła się jakoś tak nieobecnie. - Byee. - podciągnęła się, by cmoknąć dziewczynę w kącik ust i zniknęła.

Parsknęła cicho i również znikła.

Pojawiła się na środku komnaty. Ostatnio baaardzo jej się nudziło, więc postanowiła się trochę pobawić. Miała gdzieś konsekwencje. Mógłby ją nawet torturować, zawsze to jakaś odmiana. A tak dawno nikt jej porządnie nie torturował ;<. Rozejrzała się uważnie. Na początek ściany zmieniły kolor na wściekły róż. Taaa, pięknie. Pościel na łóżku demona stała się różowa i puchata. Tak, żeby pasowała do ścian. Wszystkie półki, szafki, komody i inne duperele tego typu, zostały zastawione pięknymi słodziuchnymi kucykami pony i lalkami barbie. Parsknęła śmiechem widząc tę komnatę w tym stanie. Na koniec na wściekle różowej ścianie nad łóżkiem pojawił się oczoj*bnie zielony napis "Saaai, mój sffita$$ny PoKeMoN <3333". Kiedy upadła obejrzała całe swoje dzieło, zwinęła się ze śmiechu na podłodze i wtedy zauważyła, że podłoga wygląda całkiem normalnie, a tak zostać nie mogło. Tak więc, na podłodze pojawiła się wielka podobizna teletubisia z czerwoną torebką. Dziewczyna zaś, rzuciła się na łóżko, założyła ręce pod głowę i czekała na powrót właściciela. O tak, chciała zobaczyć jego minę i reakcję. Nie mogła tego przegapić. Po pewnym czasie jej się znudziło i znikła, ale napewno jeszcze tu wróci.



No i wróciła, z właścicielem. Teraz tylko poczeka, aż demon obudzi się w tej cudnej, różowej, puchowej pościeli. Sama usiadła sobie na parapecie i patrzyła na niego. A potem znikła, zostawiając go samego w jego pięknej komnacie. xd

Obudził się oślepiony przez róż... Nagle zerwał się, widząc że to jednak nie koszmar zaczął biegać po komnacie machając rękoma i krzycząc panicznie... Otworzył okno i wyskoczył by zlecieć paręnaście pięter w dół...

Pojawił się przyciągnięty magiczną siłą różu...
- Achii... - zamruczał na widok tego raju i rzucił się na przepiękne łóżko.

(hahaah przeprowadzisz się tutaj od wampirów? XD)

Pojawił się z zamkniętymi oczyma, wszedł do łóżka i wtulić się w niespodziewanego gościa. Nie miał odwagi otworzyć oczu, jeszcze mu wzrok wypali...

Pojawiłam się przy łóżku - Ale masz piękne mieszkanko - Zachichotałam złośliwie - Hmm.. Napewno nie chcesz zebym je naprawiła?* ..Za symboliczna opłatą.. - To ostatnie dodałam już ciszej bo tam taka gwiazdka była..

Wtulił się w Sai'a.
- Mrr... - zamruczał i usnął.